Het huisje

Een wens van de kinderen in de straat is een eigen ruimte om te spelen, te praten, elkaar te ontmoeten. Op het voetpad krijgen kinderen die ruimte niet, meer nog: die ruimte is er niet in de straat, niet in de buurt, niet in de wijk. Daarom hebben we het voetpad uitgebreid en een voetpadbalkon gemaakt, ook trottoirterras of parklet genoemd. 

Samen met Houthart zijn we op de vraag van de kinderen ingegaan. In een open gesprek met hen – verzameld rond een hoop gerecupereerd materiaal – gaven we vorm aan de ‘eigen plek’. Kinderen en volwassenen daagden we uit om met professioneel materiaal te zagen, te schuren, te boren, te vijzen, te timmeren, te klussen. Na drie dagen stond de constructie, ‘het huisje’, stevig in elkaar. 

Het huisje is zo ontworpen dat het klein genoeg is om gezellige huiselijkheid uit te stralen, groot genoeg om met meerdere kinderen samen te zijn, stevig genoeg om in te spelen, open genoeg om inkijk toe te laten, gesloten genoeg om zich geborgen te voelen, het biedt kansen om de plek gevarieerd in te richten.

We combineren met deze actie meerdere waarden: ruimte aan kinderen geven, werken aan verbondenheid en samenwerking, werken met recuperatiemateriaal, inzet van talenten en vaardigheden, ontdekken van talenten, aandacht voor veiligheid, leren werken met materialen en gereedschappen, samen van idee naar realisatie gaan, het beheer van een gezamenlijke ruimte bespreken en aangaan …

De plek wordt intens gebruikt. Het is voor de kinderen de plaats om af te spreken, om spelletjes te spelen, huiswerk te maken, te chillen, te babbelen, te knabbelen, te feesten. Al snel ontdekten ze dat er afspraken nodig zijn om de plek leuk te houden voor iedereen. We maakten samen een kader, een lijstje met afspraken. De afspraken voor het gebruik van het huisje, die we samen met de kinderen opstelden, brengen structuur in het gebruik van de ruimte. Aangezien de kinderen de afspraken zelf mee bepalen, vergroot het eigenaarschap. De kinderen nemen bijvoorbeeld meermaals zelf het initiatief om het huisje gezellig te maken en het afval op te ruimen.

De effecten van het huisje

• Het ontwerpen en het maken geeft de deelnemers een gevoel van gehoord te worden, erkend te worden, uitgedaagd te worden.
• Het huisje geeft ruimte om samen te komen. Het is van iedereen.
• Kinderen krijgen een eigen plek. 
• Ouders krijgen de kans om de wens van hun kinderen te waarderen. Het huisje laat de kinderen toe om even buiten te zijn.
• Het ontwerp is stevig zodat het langere tijd dienst doet. Het is aan de straatkant beveiligd.
• Het voetpadbalkon voldoet aan noden die bij de bevraging en de voorstudie naar boven kwamen: een eigen plek, een nestgevoel, iets om fier over te zijn, iets om samen te beleven, iets om samen te beheren, een plek om te spelen en te zitten, een plek nabij, een in te richten plek.
• De kinderen leren van elkaar. 
• De kinderen zetten er belangrijke stappen naar niet-begeleid spel.
• De volwassenen houden een oogje in het zeil. Door de (intergenerationele) contacten die er plaatsvinden, heeft de plek een opvoedkundige waarde, overeenkomstig de ‘nieuwe autoriteit’. 
• Een autoparkeerplek wordt opgewaardeerd naar een plaats voor algemeen belang en voor kinderen in het bijzonder.

Het voetpadbalkon hebben we langer dan gepland laten staan, niet 10 maar 1000 dagen. De reden is eenvoudig: het huisje voldoet aan een permanente nood van verschillende woonwijken op het Kiel. Na school kunnen kinderen even bij elkaar komen. Er is een veilige plek om zich gedragen én geborgen te voelen. Er is een plek die ze samen beheren. Ook al is het huisje geklemd tussen geparkeerde auto’s, het is hun veilige haven.

Duizend dagen na de opbouw … Het huisje gaf onderdak aan hoge gasten zoals de Sint en een veilingmeester, maar ook aan jongeren die een lunchplekje zochten en aan fietsers die overvallen werden door een regenbui. Het was een plek voor burenbabbels en burenfeestjes. Er werd huiswerk gemaakt, gespeeld en geknutseld. Maar … na duizend dagen moet er een kraan voor dakwerken op de plaats van het huisje komen. Jammer. Het huisje is nu afgebroken.

We dromen van Huisje 2.0! Elke straat verdient een huisje!